Verwante zielen: Circulor
Het bedrijf Circulor gebruikt blockchaintechnologie om grondstoffen te traceren en zo bedrijven te helpen hun bevoorradingsketens duurzamer en transparanter te maken. We praatten met CEO en medeoprichter Doug Johnson-Poensgen over traceerbaarheid als service, het bewijzen van verantwoorde inkoop en het onlangs door Polestar uitgebrachte LCA-rapport.
Kan je jezelf kort voorstellen?
Ik ben Doug Johnson-Poensgen, medeoprichter en CEO van Circulor. We werken met traceerbaarheid in industriële bevoorradingsketens. Zelf werk ik al zo'n 30 jaar in diverse sectoren, met digitale innovatie en IT-services toegepast op zakelijke uitdagingen als rode draad, d.w.z. exact wat Circulor nu doet.
Hoe is Circulor ontstaan?
In 2016/2017 begonnen mijn medeoprichter en ik na te denken over een reële situatie waarin blockchain echt een verschil zou kunnen maken.
We beseften dat we eerder op zoek moesten naar een bedrijfsprobleem dan naar een consumentenprobleem. Voor zaken als kobalt en mica is er al een asymmetrie in de bevoorradingsketens. Overal ter wereld heb je kleine auditors die heel grote fabrikanten steunen in hun ambities op het vlak van verantwoorde inkoop. Het leek ons een goed idee om daar onze energie in te steken.
Wat is de filosofie van Circulor in een notendop?
Wij willen bedrijven in staat stellen om op een betere manier zaken te doen. Daarvoor zijn meer verantwoordelijke bedrijven nodig die meer duurzaamheid nastreven en technologie- en serviceleveranciers die deze duurzaamheidsambities ondersteunen. We kunnen de duurzaamheidsverbeteringen niet zelf leveren, maar wel een essentiële rol spelen om ze te helpen realiseren.
Jullie bieden traceerbaarheid als service aan, kan je ons daarover iets meer vertellen?
Traceerbaarheid betekent het volgen van de goederenstroom in alle stadia van de bevoorradingsketen. Er zijn twee grote categorieën van traceerbaarheid.
De eerste is productietraceerbaarheid: aantonen dat grondstoffen op verantwoorde wijze zijn verkregen, zoals bijvoorbeeld kobalt. Het omvat ook het traceren van de kenmerken van een bevoorradingsketen, zoals de hoeveelheid koolstof die wordt toegevoegd wanneer de grondstof wordt gebruikt om componenten te maken, die vervolgens als onderdelen in een wagen terechtkomen.
De tweede categorie is commerciële traceerbaarheid, die betrekking heeft op de authenticiteit van producten. Zo kan bijvoorbeeld de authenticiteit van onderdelen worden onderzocht door ze terug te leiden naar hun vervaardiging en uiteindelijke gebruik. Een voorbeeld hiervan is de locatie en de gezondheidstoestand van de accu van een elektrische wagen op het moment dat zijn eerste leven in een wagen eindigt.
Traceerbaarheid als service is een proces waarbij we een bevoorradingsketen in kaart brengen, een oplossing implementeren voor de diverse betrokkenen bij de bevoorradingsketen, gegevens verzamelen en inzichten ontwikkelen die we vervolgens met onze klanten delen.
Wat was je eerste indruk van Polestar?
Er was mij verteld dat Polestar 'the new kid on the block' was, de uitdager die de autowereld door elkaar wil schudden. Het feit dat Polestar de methodologie voor de Life Cycle Assessment van de Polestar 2 publiceerde, is baanbrekend. Dat heeft geen enkele fabrikant hen voorgedaan en bewijst dat ze echt iets willen veranderen.
Momenteel werk je samen met Polestar rond de traceerbaarheid van kobalt. Zijn er plannen om de samenwerking in de toekomst uit te breiden en ook andere grondstoffen te gaan traceren?
Er is een lange lijst van grondstoffen die problematisch kunnen zijn wat ecologische voetafdruk of mensenrechten betreft, en samen met Polestar zijn we aan deze lijst beginnen werken.
Lithium is een van de grondstoffen die worden gebruikt in accu's en samenhangen met milieuproblemen, vooral op plaatsen als de Atacama-woestijn. Zeldzame aardelementen gaan gepaard met mensenrechtenproblemen. De koolstofvoetafdruk van aluminium is enorm. Toch is er een kleine maar groeiende beweging die ijvert voor groener aluminium. Ook een grondstof als nikkel, dat uiteraard essentieel is voor de productie van accu's maar ook in de staalproductie wordt gebruikt, staat op die lijst.
Wat is de grootste uitdaging voor de traceerbaarheid in een bevoorradingsketen?
De grootste uitdaging is dat bevoorradingsketens gewoonlijk niet transparant zijn. Niemand vertelt graag wie zijn leveranciers zijn. Technologie kan een beetje helpen omdat mensen informatie kunnen bekendmaken die goed gedrag kan bewijzen of weerleggen, zonder daarbij noodzakelijkerwijs alle onderliggende informatie waarop die conclusie is gebaseerd, te hoeven prijsgeven.
Hoe anders is het werken met bedrijven uit de autosector in vergelijking met andere sectoren? Staan andere sectoren verder of niet? Zie je dit veranderen en hoe?
De autosector loopt voorop. Eerder dit jaar werkten we enkele maanden aan het eerste technologieondersteunde programma van Boeing, dat focust op duurzaamheid. Ze erkennen dat de duurzaamheidsthema's waarmee de autosector nu omgaat ook gelden voor de luchtvaart.
Een van de drijvende krachten achter heel deze activiteit is volgens mij dat institutionele investeerders zich steeds meer bewust zijn van het belang van Environmental, Social en Governance (ESG*) thema's en bereid zijn om er echt mee aan de slag te gaan.
De afgelopen jaren hebben de meest merken dus fraaie, glossy ESG-rapporten geschreven, maar wordt er ook echt actie ondernomen? Ik zie dat grote institutionele investeerders beginnen aan te dringen op een vergelijkbare transparantie, waardoor volgens mij oplossingen als de onze versneld ingang zullen vinden.
Op de website van Circulor staat dat jullie "verantwoorde inkoop bewijzen". Hoe pakken jullie dat aan?
We maken een digitale tweeling voor een fysieke grondstof bij de bron en leggen diverse kenmerken vast, niet alleen van de grondstof, maar ook van de actoren die zijn betrokken bij de eerste registratie ervan. Maar geen enkele technologie kan due diligence volledig vervangen. Inspecties ter plaatse blijven nodig. Net als klokkenluidermechanismen. Zodra je een betrouwbare digitale tweeling hebt voor een grondstof bij de bron (wat in ons geval zaken als gezichtsherkenning en GPS-locaties omvat), bouwen we een digitale draad op die de stroom van de grondstof door de bevoorradingsketen volgt.
Wil je hier nog iets aan toevoegen?
Gezien hun ambitie om een echt duurzame autofabrikant te worden, werk ik heel graag verder met Polestar. Onze samenwerking is enorm boeiend en ik kijk uit naar de weg die we nog samen gaan afleggen.